Het  Oorlog Verhaal van Familie Leenheer

Op deze pagina kunt u ook klikken op de knop die het Kort Relaas lezen van "De groep Marinus Spronk" zal laten zien. Marinus heeft een zeer belangrijke rol gespeeld in de Verzetssector tussen de Rivieren en onze Opa hoorde bij deze verzetsgroep. Dit relaas is samengesteld door M.W. Schakel. Deze originele kranten knipsels heeft mijn tante Lena Leenheer, jaren bewaard in een oude schoenendoos.

 

                                                                    Oorlog 1940-1945

Op deze pagina kunt verhalen lezen die over onze Opa Willem Bastiaan Leenheer gaan, wat wij aan verhalen hebben gehoord en wat in ons bezit is gebleven. Onze opa werkte voor het verzet en had een karabijn en documenten verstopt voor de Duitser in het kolenhok van het PTT postkantoor te Gorinchem en werd gearresteerd.

 

Hij werd gevangen gezet in Vught en gezien de Duitsers bang waren voor het Verzet is hij later naar Kassel in Duitsland getransporteerd. 

 

Wij hebben nog het originele arrestatiebevel van de SD. ( ga naar het proces van de Duitsers)

 

       

Onze opa Willem Bastiaan Leenheer, ligt begraven op de Ere begraafplaats te Loenen (Gelderland)

 

Mijn vader Boudewijn Leenheer vertelde dat zijn Vader is verraden door een Nsb man uit hun stad, die de geheimzinnige naam had van de Laars.

Familie Leenheer Foto's van Vroeger tot nu!

 

Willem Leenheer word opgepakt

Mijn vader vertelde, dat zijn vader verstopt zat op het landje naast de spoorlijn van Gorinchem tegenover het station en dat er meer mensen van de PTT zich daar schuil hielden.  De Duitser waren op speurtocht naar de mensen van het verzet en liepen alle adressen af, die op de lijst voorkwamen van de SS. De vrouw van Opa Willem, Antonia Groeneveld-Leenheer hield de Duitsers voor de gek en vertelde dat haar man de stad uit was, de Duitsers geloofde er niets van en zette haar onder druk, als zij het niet zou vertellen waar haar man zich verborgen hield,  dan zou zij de kogel krijgen en haar kinderen nooit meer zien. Helaas door deze bedreigingen moest zij onder dwang wel vertellen dat haar man werkte op hun volkstuin tegenover het station. Briefwisseling en documenten. Op 21 september 1944 werd Leenheer opgepakt nadat hij lang uit de handen van de Duitsers wist te blijven. Hij werd op het landje/volkstuin samen met nog 15 mensen van 't postkantoor( PTT) vervoerd naar Rotterdam voor verhoor door de Rivierpolitie en werd hierna naar de strafgevangenis van Utrecht gebracht, waar hij verbleef in kelder/cel 2. Hier schreef hij met postlood een briefje dat werd de cel uit gesmokkeld waarbij hij vroeg aan het Thuisfront/vrouw/gezin, om hem zijn bril te laten komen brengen. Deze bril heeft hij nooit gekregen. 24 juni komt er een brief van Leenheer uit de strafgevangenis  van Utrecht, hij word overgeplaatst naar Vught waar hij voor de hoor/verhoor zitting moet komen op 21 juli. Eén van de dochters van Leenheer, (onze tante Lena) gaat samen met haar moeder  Antonia Groeneveld-Leenheer en zwager Leen Pol naar Vught. Tante Lena verteld, dat zij werkte in het Sanatorium te Laren en was net vrij zodat zij de zitting kon bijwonen. Het was een gevreesde dag voor de familie Leenheer, het was best eng gezien Leenheer werkte voor het verzet, net als de anderen en de rechtbank was zwaar bewaakt. Mijn tante vertelde dat in de rechtbank op elke hoek van de zitbanken soldaten zaten met een geweer. Mijn tante vertelde dat dhr. van Keuberg pleit voor de Bie en Bos. Dhr. Ravenswaay pleit voor Leenheer en Ravenswaay vertelde  commissie dat Leenheer last heeft van aderverkalking en een goedig mens is. De zitting heeft een pauze van 12:00 uur t/m 15:00 uur, de vrouw van opa en tante Lena zwaaiden nog even naar pa, zo vertelde mijn tante Lena dit aan mij. Zij moesten de tijd doorkomen en praatte met de ander partners/familie van de gedagvaarden. Mevrouw de Bie hoopt op geen doodstraf voor haar man, wat hij later wel zal krijgen. Dhr. Bos, krijgt 2 jaar gevangenis straf, Dhr. Smit krijgt 5 jaar, Snoek 1 jaar en ook dhr. Koch . Dhr. de Bie geeft aan dat het veel straf is wat hij krijgt. Direct hierna vraagt de Directeur van de P.T.T om gratie. Leenheer word veroordeeld voor 1 jaar en 9 maanden. Tante Lena en haar moeder mogen 1 minuut praten. Zij vertellen, dat Pa er heel anders uit ziet nu zo zonder snor en heel mager. Pa vertelde, dat hij zich nog geen zorgen maakte en zegt, ik red mij wel, ik heb hier kennissen. Moeder zegt, ga maar vader en vraagt , zien we je terug? Er stonden veel mensen te kijken op het station toen de trein weg reed naar Duitsland, Leenheer  en de andere werden getransporteerd naar het tuchthuis in Kassel in Duitsland. Tante Lena vertelde, ik moest weer naar huis en moeder ook, ik moest weer werken in Laren en hierna kreeg ik 1 maand vakantie en ik ben naar onze familie in Friesland gegaan. Boudewijn werkte in Amsterdam bij bevolkingsregister en wist te vertellen dat ze wel pakjes op mochten sturen naar Duitsland en hij wist de weg, hoe dat te doen was.  Boudewijn Leenheer zat bij de ondergrondse/verzet en werd niet lang erna gefusilleerd voor het vuurpeloton, hij werd verraden door een zeer goed vriendin van hem. Ik moest weer terug naar Laren en hierna naar Gorinchem, maar ik kon op 10 september niet terug naar huis, er reden geen treinen, dit door de vele bommen die vielen. Ik ga niet meer werken in de verpleging in Laren en ben nu hard nodig in het ziekenhuis van Gorinchem. Door het strenge regiem daar in Kassel en het harde werken en de ontbering aan bijna alles is onze Opa helaas overleden aan totale uitputting. Het was voor deze verzetsheld heel jammer, de oorlog was bijna afgelopen, maar het mocht niet meer baten.  Mijn vader vertelde ons, wij wisten niet wie wij konden vertrouwen, je moest zo voorzichtig zijn, want naast ons woonde een Nsb familie.

Iemand, heeft Willem Leenheer en Hendrik de Bie verraden, mijn tante vertelde dat De Bie en Leenheer, samen werkte in het Postkantoor en daar de karabijn aan het testen waren en vuurde schoten af in het stookhok op een kolenberg. Ook hadden ze daar springstof en munitie verstopt en vuurwapens. Mijn Opa, was net als de Bie, brievenbesteller en opa moest zorgen voor de verwarming van het postkantoor. 

Jongens Verhalen van mijn vader uit de Oorlog

Mijn vader, vertelde dat hij het soms best spannend vond om buiten te gaan kijken al was de oorlog in volle gang. Hij keek hoe de vliegtuigen over gingen en vond het spannend als de V1 of V2 overkwamen en dan ineens ophielden en naar beneden storten. Mijn vader had geluk dat hij astmatisch was en niet hoefde te werken in Duitsland zoals zijn broer Jo. Mijn vader ging werken bij van Mill in Gorinchem. Mijn vader vertelde dat het best zeer spannend was als de Duitsers weer de garage aan deden, omdat de Duitsers elke keer weer nieuwe, of wel goed geladen batarieeen of wel accu's wilde hebben. Van Mill heulde niet met de vijand, maar moest ook het beste er maar van maken en gaf helaas niet uit het hart service aan de moffen. Mijn vader vertelde, dat ze de moffen voor de gek hielden en dat ze bij de accu wisseling weer gewoon oude accu's kregen die mooi waren opgeschilderd en top gevuld waren met zuur. En zo ging de vijand weer op de weg met matige accu's, de jongens (mijn vader o.a.)  in de garage zagen dit als een sport en realiseerde zich niet dat dit wel eens fout kon aflopen.  

 

Honger, zorgde voor diefstal, alhoewel echte diefstal? als je het steelt van de bezetter is het dan stelen?? dit werd gezien als pure noodzaak. 

Mijn vader vertelde, dat ze weinig te eten hadden en dat de Duitsers vaak naar de garage kwamen om voor elke wagen/vrachtwagen de accu's te laten vervagen, de bezetters hadden wagens vol met Duits brood, een beetje zuur zij mijn vader, maar het was eten, wat ze broodnodig hadden! De ene monteur hield de Duitse chauffeur en de soldaten bezig door grappen te vertellen, zodat de jongste monteurs moesten op verzoek van de Chef van de garage ( dus ook mijn vader)  onder het zeil van de vrachtwagen glippen en zoveel mogelijk broden buit te maken en die snel buiten verstoppen in de oude banden stapel. Mijn vader beschreef deze acties best als super spannend en mooi om te doen, om zo die Moffen  te grazen te nemen en zelf ook te eten te hebben.  .........Handel in tabak, geld verstopt,  . Thuis